Ερευνητές του Arizona State University βρήκαν ότι η χολίνη, ένα διατροφικό στοιχείο σε πολλές τροφές μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση και εξέλιξη της ασθένειας Αλζχάϊμερς, αν τη βάλουμε συστηματικά στην διατροφή μας.

Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ageing Cell έκανε μια σπουδαία ανακάλυψη για την φοβερή ασθένεια Αλζχάϊμερς, που φαίνεται να εξελίσσεται ως μια από τις κύριες αιτίες θανάτου, ιδιαίτερα ανάμεσα στις γυναίκες. Σύμφωνα με τους ερευνητές η χολίνη προστατεύει τον εγκέφαλο από την νόσο Αλζχάϊμερ, και άλλες μορφές άνοιας, με δύο τουλάχιστον τρόπους.

1. Εμποδίζει την παραγωγή πλακών αμυλοειδούς-β που είναι η χαρακτηριστική παθολογία της νόσου Αλζχάϊμερς και
2. Μπλοκάρει την υπερδραστηριότητα των μικρογλοίων (microglia) στον εγκέφαλο. Τα microglia έχουν ρόλο κλειδί στην προστασία των νευρώνων και την διαβίβαση των νευρικών σημάτων μεταξύ τους. Όταν όμως υπερδραστηριοποιούνται προκαλούν φλεγμονές στον εγκέφαλο που οδηγεί στον θάνατο των νευρώνων, προκαλώντας τα γνωστά συμπτώματα της ασθένειας Αλζχάϊμερς.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα της έρευνας τους μπορεί να βοηθήσουν και άλλες νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως η Σκλήρυνση κατά Πλάκας και η νόσος Πάρκινσον. Στο πείραμα τους χρησιμοποίησαν τεσσεράμισι φορές μεγαλύτερη δόση χολίνης από την ημερήσια συνιστώμενη δόση (RDI) των 550mg/ημέρα. Τονίζουν δε, ότι μέχρι και 3500mg/ημέρα (8 φορές μεγαλύτερη της RDI) είναι απίθανο να έχει αρνητικές επιπτώσεις σε άτομα άνω των 19 ετών.

Χολίνη, ένα απαραίτητο θρεπτικό συστατικό στη διατροφή.

Ο οργανισμός μας χρειάζεται χολίνη για να συνθέσει ζωτικά φωσφολιπίδια των μεμβρανών των κυττάρων μας καθώς και για την παραγωγή του νευροδιαβιβαστή της μνήμης, ακετυλχολίνη. Επίσης είναι απαραίτητη για τον έλεγχο των μυών, για την ανάπτυξη και λειτουργία του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος.

Παρόλο που ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί να παράξει χολίνη στο συκώτι, κυρίως σαν φωσφατιδυλχολίνη, η ποσότητα συνήθως δεν είναι αρκετή για τις ανάγκες του και πρέπει να λαμβάνεται από τη διατροφή. Πολύ χαμηλά επίπεδα χολίνης μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στους μύες και το συκώτι, καθώς και εναπόθεση λίπους στο συκώτι (μη-αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος). Έρευνες δείχνουν επίσης προβλήματα στο καρδιαγγειακό σύστημα, στο νευρικό σύστημα και στην μνήμη.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι χρειάζεται κάποιο μέτρο στην πρόσληψη χολίνης αφού και τα υπερβολικά ψηλά επίπεδα χολίνης μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα, όπως καρδιοπάθεια, βλάβες στο συκώτι και χαμηλή αρτηριακή πίεση. Κάποια συμπτώματα που δείχνουν ότι τα επίπεδα χολίνης στο αίμα είναι πολύ ψηλά περιλαμβάνουν μυρωδιά ψαριού στο σώμα, εμετό, έντονη εφίδρωση, σιελόρροια, χαμηλή αρτηριακή πίεση και ηπατική βλάβη.

Που βρίσκουμε τη χολίνη

Η χολίνη βρίσκεται κυρίως σε ζωικές τροφές και σε μικρότερες ποσότητες σε κάποιες φυτικές τροφές. Υπάρχουν και διατροφικά συμπληρώματα αλλά καλό θα ήταν αυτά να λαμβάνονται με συμβουλή ειδικού διατροφολόγου για αποφυγή υπερβολικής πρόσληψης χολίνης

Δείτε πιο κάτω ένα κατάλογο με τις κυριότερες πηγές χολίνης. Εδώ στο Fact Sheet του National Institutes for Health μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες και ολόκληρο τον κατάλογο τροφίμων με χολίνη